Typ analityczny
Encyklopedia PWN
dział językoznawstwa i matematyki, zajmujący się konstruowaniem formalnych modeli struktury języków naturalnych i ich fragmentów, także teoria gramatyk formalnych, użyteczna również w badaniu języków programowania.
maszyna
urządzenie techniczne złożone z połączonych ze sobą różnych części (części maszyn), służące do przetwarzania energii lub wykonywania kosztem pobranej energii określonej pracy;
[niem. < łac.],
metodol., naukozn. należycie uzasadnione i dostatecznie sprawdzone (weryfikacja) twierdzenia nauki, mające postać zdań ogólnych, tzn. prawdziwych co najmniej w przybliżeniu, zawsze i wszędzie, gdzie są spełnione określone warunki.
dyscyplina nauki, której przedmiotem badań jest religia we wszelkich jej przejawach i aspektach;
francuski filozof, pisarz, krytyk literacki i publicysta, główny przedstawiciel egzystencjalizmu.
stosowane od XIX w. określenie dziedzin twórczości artystycznej percypowanych wzrokowo, obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę, rzemiosło artystyczne.
